ψυχεδελισμός

ο, Ν

1. ονειρική κατάσταση ατόμου, που βρίσκεται σε εγρήγορση, κατάσταση προκαλούμενη από τη λήψη ψυχεδελικών ουσιών, δηλαδή παραισθησιογόνων, ιδίως LSD

2. (κατ' επέκτ.). τεχνική φωτισμού και ήχου που υποτίθεται ότι εκφράζει ή δημιουργεί παραισθήσεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχεδέλεια + -ισμός*].